به گزارش ایرنا از ساینس الرت، در چشم اغلب مهره‌داران دو نوع سلول مخروطی و میله‌ای برای نورسنجی وجود دارد. سلول‌های مخروطی در نور شدید و سلول‌های میله‌ای در نور کم کاربرد دارند.

این نوع ماهی در آب‌های عمیق اقیانوس‌ها یعنی جایی که نور خورشید یه آن نمی‌رسد، ساکن است. در این شرایط اغلب جانداران به‌طور کلی سلول‌های مخروطی را از دست می‌دهند. اما ماهی بغل مرواریدی مولر در سپیده‌دم و هنگام غروب آفتاب که هنوز مقداری نور در آسمان وجود دارد، به سطح آب می‌آیند. با وجود این محققان در بررسی‌های خود متوجه شدند سلول‌های چشم این جانوران نه شبیه به مهره‌داران است و نه شباهتی به ساکنین آب‌های عمیق دارد.

در واقع این ماهی‌ها به جای بهره‌گیری از ترکیب سلول‌های میله‌ای و مخروطی برای دیدن محیط اطراف‌به‌گونه ای تکامل یافته‌اند که تمام ویژگی‌های موردنیاز از هر دو سلول در یک سلول واحد کارآمدتر پرورش یافته است. محققان این سلول جدید را «مخروط شبیه به میله» نام‌گذاری کرده‌اند، زیرا زیر میکروسکوپ شکل این سلول‌ها ساختاری شبیه به هردو شکل دارد.

گزارش کامل این تحقیقات در نشریه Science Advances منتشر شده است.